Vast op de wc

Ha lieve mensen,

De tweede week is weer begonnen na een zeer geslaagd weekend.
Maar nog even over vorige week. Heb afgelopen vrijdag in de keuken van het Western Restaurant gestaan. Erg grappig natuurlijk, een westerse vrouw in de keuken. Hier merk je dat er zeer weinig Engels wordt gesproken onder het personeel. Veel spreken werkelijk geen woord Engels. Dat werd dus even een omschakeling. Ik heb deze dag meer gedaan dan de andere vier bij elkaar. Had eindelijk een doel. Bijvoorbeeld, deeg maken voor de broodjes, rode pepers snijden, tomaten uitpersen en knoflook fijnhakken. Kortom echt bezig geweest. In deze keuken maken ze alles zelf wat erg interessant is. Vanwege de lage personeelskosten kunnen zij zich dit veroorloven, in Nederland werken we juist veel met convenience producten. Dit is toch net iets leuker denk ik.
Vandaag verder gegaan in het Western Restaurant, maar nu in de bediening. Ik draag hetzelfde pakje als de restaurantmanager wat voor redelijk veel opschudding zorgt. Mensen spreken eerder mij aan dan een Chinese medewerker. Helaas weet ik alleen niets. What's today's soup? I would like to make a reservation for fifty persons, can you arrange something for us. Maar goed heb wel een boze Engelse geholpen. Ze sprak mij aan, omdat ze vond dat de Chinese medewerker haar niet begreep. Haar eten, wat ze 30 minuten terug had besteld, was nog niet gearriveerd. Daarnaast was haar water niet bijgevuld. Echt een drama. Ze wilde het eten, dat alsnog kwam, direct meenemen naar haar kamer in een plastic zakje. Vervolgens vroeg ze me of ik iets met de rekening kon doen. Na overleg met de restaurantmanager besloot ik naar de betreffende hotelkamer te gaan, met een bord vol fruit. Dit waardeerde ze heel erg. Iedereen blij.
Maar goed, vast op de wc. Zaterdag zijn we naar Shanghai city gegaan voor een groepsreünie. Er lopen 9 studenten van de Hotelschool Maastricht stage in Shanghai. Sanne werd om 0.00 uur 21 jaar oud, dus dit moest gevierd worden. Na heerlijk gegeten te hebben gingen we naar de 'Bar Rouge'. In deze bekende club vind je veel westerse mensen of rijke Chinezen, kortom een hele beleving. Toch viel onze aanwezigheid op, 7 meiden, en werden we uitgenodigd in een vip-room met een paar Chinezen. Vanwege Sanne's verjaardag kregen we twee flessen champagne gratis. Er was mij verteld dat de wc deuren niet op slot gingen. Ik naar de benedenverdieping waar dit wel scheen te lukken. Helaas kreeg ik de deur dus niet meer open. Een meisje aan de andere kant van de deur vroeg of ik hulp nodig had en riep er een technicus bij. Na een hoop gesleutel ging de deur nog steeds niet open. Erg bizar, maar echt weer iets voor mij. Na ongeveer tien minuten vroeg het meisje of ik links in de hoek wilde gaan staan. Dit deed ik; trappen ze zo de deur door!! Er stonden inmiddels vijf mensen om mij heen om te vragen of het goed ging. De manager vond dat zijn grootste zorg. Ik verontschuldigde me voor de deur, maar dit was geen probleem. Ondertussen was Marèl me gaan zoeken maar bij de verkeerde wc's. Er waren er namelijk veel meer. Verder heb ik in deze bar een man ontmoet uit Bergeijk. Heerlijk in het Brabants gepraat, al kan ik dat niet erg goed. Na een zeer geslaagde avond weer met de taxi naar huis gegaan, 40 km. voor € 12,00. Een lachertje vinden wij. Heb nu net mijn eerste deel van mijn shift erop zitten, van 9.00 tot 14.30, en ga zo weer terug voor het diner, 18.30 tot 21.00. Dan heb ik vandaag alles meegemaakt, van ontbijt tot diner. Ik sta nog 45 dagen in dit restaurant, dus ik hoop hier veel te gaan leren. Vandaag zelf op onderzoek uitgegaan, want niemand geeft je hier een rondleiding. Tafels gedekt en mensen geholpen met vragen, nog niet echt interessant dus. Maar goed, ik hou jullie op de hoogte.

Liefs Joëlle

Ps. Ik wil iedereen even bedanken voor de leuke reacties. Het is erg fijn om te lezen hoe het in Nederland is met iedereen. Dus gewoon doorgaan zou ik zeggen.